Een positief zelfbeeld en een sterke islamitische identiteit waar ze trots op zijn…We willen het allemaal voor onze kinderen. Maar hoe? In dit artikel geven we jullie enkele tips!
1. Wees je bewust van jouw invloed
Je kind begint vanaf zijn geboorte met leren over zichzelf en bewustwording. Dat begint met fysieke bewustwording (‘hey ik heb handjes!’) en gaat steeds meer over naar mentale en emotionele bewustwording (‘ik ben boos’). In de loop van dit proces, ontwikkelt het zelfbeeld zich. Als ouder heb jij een cruciale rol hierin. Je gedrag naar je kind toe, bepaalt voor een groot deel hoe het zelfbeeld zich in de jonge jaren vormt. Dit houdt in dat je kind bepaalde regels en schema’s over zichzelf ontwikkelt, op basis van wat jij doet en zegt. Ben jij bijvoorbeeld heel verwijtend naar je kind toe? Dan is de kans groot dat het zichzelf intern ook met een verwijtend stemmetje zal gaan toespreken. Hier volgen bepaalde waardeoordelen uit die je kind kan gaan verbinden aan zichzelf, zoals ‘ik ben waardeloos’ of ‘ik doe het altijd fout’. Wees je daarom bewust van jouw invloed als ouder en zet dit gegeven juist in om een positief zelfbeeld te stimuleren!
2. Spreek en handel positief en oplossingsgericht
De manier waarop je dat doet, is door je kind bedachtzaam en niet beschuldigend te benaderen. Er valt een glas om? Word dan niet direct boos, maar blijf rustig en zeg bijvoorbeeld: ‘Oh subhan Allah, wat jammer van dat glas. Kan gebeuren, laten we het direct opruimen.’ Hiermee leer je je kind dat er ruimte is voor een minder leuke emotie als teleurstelling, maar oplossingsgerichte actie het beste helpt om het achter je te laten. Het begint bij de kleine dingen! Maak ook onderscheid tussen zaken die je kind per ongeluk fout doet en iets anders dat wellicht bewust gaat. Hiermee spiegel je jouw gedrag naar Allah’s voorbeeld. Hij die ons onze onbewuste fouten niet kwalijk neemt. In sommige gevallen is het nodig om te corrigeren als ouder, maar lang niet altijd. Spaar corrigerend gedrag op voor de momenten die er echt toe doen. Immers, een liedje dat altijd wordt afgespeeld, hoor je op een gegeven moment niet meer.
3. Selecteer zorgvuldig de leefomgeving van je kind
Als je kind jong is, is het zelfbeeld volop in ontwikkeling. Ook de sociaal-emotionele ontwikkeling staat – letterlijk – in de kinderschoenen. ‘Beschermen en faciliteren’ staat dan centraal in de opvoeding. Het is van belang dat je je kind beschermt tegen mensen en omgevingen die ertoe kunnen leiden dat je kind negatief over zichzelf leert denken. Soms kan dit betekenen dat je een stap terug doet met familie. Verbreek de familiebanden niet, maar denk wel na over de frequentie en vorm van het contact. De Profeet sallallahu ‘alayhi wa sallam wees ons erop om onze leefomgeving en vriendengroep zo aan te passen, dat het een positieve invloed op ons heeft. Je kind kan dit nog niet zelf en als ouder heb je daarom een belangrijke rol hierin.
4. Pas op met etikettering
Het stimuleren van een positief zelfbeeld, gaat hand in hand met een adequate benadering van je kind wanneer het iets fout doet. Stel dat je kind een keertje iets wegneemt zonder toestemming, probeer dan woorden als ‘dief’ te vermijden. Hetzelfde geldt voor een driftbui of brutale uitspraak. Je kind is dan niet direct een ‘driftkikker’ of ‘beidehandje’. Wij mensen zijn gevoelig voor rollen die ons toebedeeld worden en gaan hier onbewust al snel naar handelen. Vooral als dit vaak herhaald wordt en door verschillende mensen. Probeer daarom negatief gedrag enkel als zodanig te benoemen: gedrag. Verbind er niet een etiket aan dat hardnekkig aan je kind kan gaan vastplakken. Houd het luchtig en neutraal en benoem of corrigeer enkel het gedrag. Ook als volwassenen vinden we het niet fijn dat er aan handelingen, conclusies verbonden worden over wie we zijn. Een persoon is niet enkel 1 iets, daar is de mens te ingewikkeld voor 🙂
Meer weten? Kijk dan snel op www.ipep.nl/islamzelfbeeld.
Wat ook zeer belangrijk is, is hoe de ouders praten over zichzelf. Bvb een mama die altyd maar klaagt over “dik” zijn en dieet, zegt eigelijk…ik ben niet goed genoeg. Dit heeft een enorme invloed op het kìnd en zijn/haar zelfbeeld.
Heel mooi and true!
Maar wat zou je kunnen zeggen tegen een kind die steeds driftbuien krijgt zodra hij zijn zin niet krijgt.
Of wanneer jij mee wilt spelen dan zegt hij is niet van jouw. Wat zeg je dan als ouder of als familielid?
Probeer te benoemen wat je ziet. Bijv ik zie dat je nu heel boos bent en keihard stampt op de grond…..lastig hé….. Dus benoem wat je ziet. Wanneer hij/ zij zich gehoord voelt en gezien kan het vaker weer tot zichzelf komen. Daarna kun je pas naar een oplossing lijken. Bijv je was zo leuk aan het spelen met “speelgoed” dat ik graag me zal doen…. Allah houdt van kindjes en grote mensen die delen. Met zoals bij big van mij ook een broodje koekje of snoepje krijgt een ik dat deel. Ligt natuurlijk aan de leeftijd hoe groot en met hoeveel woorden je dit op pakt.
De driftbuien horen erbij het gaat vanzelf over hahahaha
Oprecht een mooi stuk geschreven, dank! Bij punt twee: ‘Kan gebeuren, laten we het direct opruimen.’ Zal ik eerder vragen ‘Kan gebeuren, maar wat kunnen we nu doen?’ Hiermee probeer je het kind ook te stimuleren om zelf tot een oplossing te komen.
Maar wat zou je kunnen zeggen tegen een kind die geobsedeerd is door eten. En zeker nu met deze lockdown .
Ik zou je uit eigen ervaring de tip willen meegeven om te kijken waar de verslaving uit voort is gekomen. Probeert het kind wellicht zijn of haar emoties te negeren door het ‘weg te eten’? Emotie eten is niet wat onbekend is en daarvoor kan men verschillende artikelen over vinden en als het nodig is ook therapie voor volgen.